هزار طایفه آمد ، هزار مکتب رفت و ماند شیعه که قال الامام صادق داشت

امام جعفر صادق علیه السلام در هفدهم ربیع‌الاول سال ۸۳ هجری قمری چشم به جهان گشودند. کنیه این حضرت ابو عبدالله و ابو اسماعیل است. 

ایشان پسر بزرگوار امام محمد باقر علیه السلام هستند. امام صادق علیه‌السلام در دوران بنی‌امیه و بنی عباس امامت شیعیان را بر عهده داشتند و مذهب جعفری را پایه گذاری کردند.

جعفر بن محمد معروف به امام جعفر صادق علیه‌السلام (۸۳-۱۴۸ق) ششمین امام شیعیان اثنی عشری بعد از پدرش امام باقر علیه‌السلام است.

وی به مدت ۳۴ سال (۱۱۴ تا ۱۴۸ق) امامت شیعیان را بر عهده داشت که با خلافت پنج خلیفه آخر اموی یعنی از هشام بن عبدالملک به بعد و دو خلیفه نخست عباسی سفاح و منصور دوانیقی هم‌زمان بود.

شمار شاگردان و راویان او را ۴۰۰۰ نفر دانسته‌اند. بیشتر روایات اهل بیت علیه السلام، از امام صادق علیه السلام است و از این‌رو مذهب شیعه امامی را مذهب جعفری نیز می‌خوانند.

شهادت امام جعفر صادق علیه السلام

شیخ صدوق تصریح کرده است که امام صادق علیه السلام به دستور منصور دوانیقی و بر اثر مسمومیت به شهادت رسیده است. ابن شهر آشوب نیز در مناقب و محمد بن جریر طبری سوم در دلائل الامامه نیز همین نظر را مطرح کرده‌اند. در مقابل شیخ مفید معتقد است که دلیل قاطعی بر چگونگی شهادت آن حضرت وجود ندارد. مدفن وی قبرستان بقیع در کنار قبر پدرش امام باقر و امام سجاد و امام حسن علیهم السلام است.

به نقل از : wikishia.net