و یدّعی اللّعین الألوهیّة، و تمتلئ الدنیا بالفتن و إراقة الدماء بسبب وجوده النحس، و یظهر من الأخبار انّ إحدى عینیه ممسوحة و عینه الیسرى فی وسط جبینه تزهر کالنجم، و کأنّ عینیه امتلأتا دما، ضخم الهامة، له هیئة غریبة عجیبة، و هو ماهر فی السحر، و إلى جنبه جبل أسود یخیل للناس انّه جبل من خبز، و خلفه جبل أبیض یخیل للناس من سحره انّه ماء جار، و یصیح: «أولیائی أنا ربکم الأعلى» 

و یجتمع حوله الشیاطین و أتباعهم من الظالمین و المنافقین و السحرة و الکهنة و الکفرة و أولاد الزنا، فیأخذ الشیاطین بأطرافه و ینشغلون بأنواع آلات اللهو و اللعب و الغناء کالعود و المزمار و الدف و یتغنّون بها کی یشغلوا قلوب تابعیه بها حتى یرقص لها ضعفاء العقول من الرجال و النساء، فیمشی الناس خلفه لسماع تلک النغمات و الألحان و الأصوات کالسکارى.

و فی روایة أبی امامة انّ رسول اللّه (صلّى اللّه علیه و آله) قال ما معناه: لیبصق کل مؤمن رأى الدجال على وجهه و لیقرأ سورة الحمد کی یذهب سحر اللعین.

ملعون ادعای الوهیت می کند و دنیا به خاطر حضور گناه آلودش پر از وسوسه و خون می شود و از اخبار پیداست که یکی از چشمانش مسح شده و چشم چپش در وسط پیشانی او مانند ستاره می شکفد. گویی چشمانش پر از خون است، جثه بزرگی دارد و ظاهری عجیب و غریب دارد و در سحر و جادو مهارت دارد، در کنار او کوه سیاهی است که مردم تصور می کنند کوهی از نان است و پشت او یک کوه سفید است. کوهی که مردم از جادوی آن تصور می کنند که آب جاری است و فریاد می زند: اولیای من، من پروردگار متعال شما هستم.

و شیاطین و پیروانشان از ستمگران و منافقان و جادوگران و کاهنان و کفار و فرزندان زناکار گرد او گرد می آیند، پس شیاطین را بر اطراف خود می گیرد و آنها را به انواع آلات سرگرمی و نواختن و آواز خواندن از قبیل عود و بیل و تنبور مشغول می کند و از آنها می خوانند تا دل پیروانش را به آنها مشغول کند. ، به طوری که مردان و زنان ضعیف النفس با آنها می رقصند و مردم پشت سر او راه می روند تا آن نغمات و نغمه ها و صداها را مانند مستها بشنوند.

رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلّم درباره ی دجّال فرمود: « هر مؤمنی که دجّال را ببیند آب دهان خود را به روی او بیندازد و سوره ی مبارکه حمد را بخواند برای اینکه سحر آن ملعون را دفع کند ». («منتهی الآمال»، باب 14، فصل 7) ظاهرا در برخی منابع سوره کهف نیز توصیه شده است .

و چون ملعون ظاهر شود زمین را پر از نزاع می کند و میان او و سپاه قائم علیه السلام جنگ در می گیرد. آن گاه ملعون به دست حجة علیه السلام و یا به دست عیسی بن مریم علیه السلام کشته می شود.